Εμέναν ο Απρίλης δεν φελάει είναι στα ψέματα οι αλήθειες πού ’χει πει σ’ άδεια χωράφια στέκει καρτερεί δρέπει της λησμονιάς ανθό καρπό μην φάει της άρνησης γλυκό νερό παρακαλά μένει την νύκτα στο σταθμό παραμιλάει επίμονα μονοπωλεί την ώρα που φανατικά επιτιμούν οι ζωντανοί άλλωστε μέρες μετρημένες του χρωστάει επίμονα μονοπωλεί την ώρα που φανατικά επιτιμούν οι ζωντανοί κι εγώ για κείνο ειδικά προσωπικά θα προτιμώ τον Μάη

April’s got me for a fool the truths he told are lies in empty fields he’s lurking and he waits to cut the blossom of oblivion to not bare fruit a denial sweet as water stays in stations at night talking alone hogging persistently the time fanatically the hopeful honor of nevertheless he’s owed immortal days hogging persistently the time fanatically the hopeful honor of personally about the matter in question I would prefer May

• Επιτιμώ: όχι με την έννοια “επιπλήτω” ή “μέμφομαι”, αλλά “αποδίδω το αξίωμα αποψιλωμένο από τα καθήκοντα ή τις υποχρεώσεις”