Πάω να δημοσιεύσω την Τομή «Νι» του Ανηρίθμου Γελάσματος.

Πολλούς μήνες παρέμεινα επ’ αυτής, και λέω τώρα, ας πάει ως έχει (και βλέπουμε), μήπως πάμε και στις επόμενες (τομές).

Άλλο είναι το θέμα.

Στο ιστολόγιο (δηλαδή εδώ) χρησιμοποιώ WordPress. Ωραία εφαρμογή. Ενημερώνεται συστηματικά και κάθε λίγο αλλάζει το interface.

Εγώ πάλι κατασκευάζω ιστοσελίδες από το 2002 και βέβαια έχω μάθει να κάνω την δουλειά μου με κώδικα html.

Τι είναι το κώδικας html; Είναι ότι, πληκτρολογείς κάτι εντολές στα Ακαταλαβίστικα, και τσουπ,  νάτη πετιέται η ιστοσελίδα.

Το WordPress πιο παλιά, υποστήριζε ως βασική μορφή επεξεργασίας την απευθείας πληκτρολόγηση κώδικα html. Αλλά βέβαια -προϊόντος του χρόνου – ενθάρρυνε όλο και περισσότερο την μετάβαση στο μοντέρνο interface. Δηλαδή αυτό με τα buttons, τα pop-up boxes, κλπ, κάτι που πλασάρεται ως απλούστερο και ταχύτερο για τον χρήστη.

Βέβαια το μοντέρνο interface -μέσω των προεπιλογών του και της χαοτικής ποσότητας buttons που διαθέτει- δεν επιτρέπει να κάνει κανείς ό,τι  στον π- θέλει (λαθών συμπεριλαμβανομένων), παρά μάλλον, να κάνει, όπως το ίδιο το σύστημα προτρέπει.

Άλλο είναι το θέμα.

Μου ήλθε στον νου ο πατέρας μου (Δικηγόρος), ο οποίος μέχρι το έτος 1994 συνέτασσε δικόγραφα στις γραφομηχανές.

Τότε ήταν που αποφάσισε αυτός να μεταβεί στην εποχή των PC. Και ήταν ατυχής η χρονική αυτή συγκυρία, καθώς έναν χρόνο μετά ο πλανήτης μετέβη στην εποχή των Windows’95 και συνακόλουθα στην εποχή του MS-Word.

Είχε δηλαδή (εσχάτως) εκπαιδευτεί ο πατέρας μου σε περιβάλλον DOS με τον κειμενογράφο EZ-Writer (Easy Writer1986). Ένα φανταστικό πρόγραμμα, με άσωτες επιλογές. Αλλά: Μη συμβατό!. 

Δηλαδή τότες εγώ, για να επεξεργαστώ τα αρχεία του πατρός μου, έπρεπε,

α) να τον σηκώσω από το Πι-Σι του,

β) να κάτσω στο PC,

γ) να εισάγω εντολές ΝΤΟΣ, για να εξάγω τα αρχεία, ένα ένα στο φλόππυ disk (σε μη αναγνωρίσιμο από τα >Γουίντουζζ format),

δ) να τα καταστήσω αναγνωρίσιμα (‘ντάξ ‘εύκολο, αλλά βαρετό) ,

και κατόπιν να σελιδοποιήσω τα δικόγραφα στο νέο περιβάλλον,  και ούτω καθ’ εξής και εφ’ εξής…

Τότε του λέω λοιπόν κι εγώ: Έλα δω -ρε bro-!

Κάτσε, να σου μάθω MS-Word *.

Ανοίγω το λοιπόν το interface. Με τα 513 buttons, τα drop-down menus (και κάτι μακροεντολές, που εντάξει, μακριά από εμάς).

Και παθαίνει «εγκεφαλικό». Του έδειχνα «πάτα εδώ». Και δεν ανταποκρινόταν. Πλήρης αφασία.

Και ποιο είν’ το θέμα;

Θα μου πει κανείς/καμιά/canis, δικαίως πια εξανιστάμενος/-η/-ον (συντομεύετε κύριε Συνήγορε).

Μάλιστα κυρία Πρόεδρε .

Κάθε φορά, που χρησιμοποιώ τις updated εκδοχές του WordPress, το Ένα Button, που φανατικά αναζητώ να εντοπίσω, είναι αυτό: του «HTML Editing» .-

ΥΓ. * Ουδέποτε είχε καταδεχθεί. Ακόμα παιδεύομαι.