Εκείνοι που αγρυπνούν … (s02)

(Χρονικό ανυποστάτου ύπνου
απαντήσεις οιονεί συνεντεύξεως
s02)

… θα σε κοιτάξουνε για πάντα
… φέρουν αντικειμενικό το βάρος αποδείξεως
… ομολογούν
… φιλολογούν
… έχουν αντώνυμα
… διακρίνουν τις μορφές στο μωσαϊκό
… είναι μεσάζοντες
… αποταμιεύουν για το ταξίδι που λέγαμε
… get destroyed by the light
… would baptize on a Thursday’s eve
… είναι μια φωτογραφία κάπου
… και το ξύλινο άλογο που τρέχει
… έχουν λάβει το μόνο δάνειο
… είναι παρθένοι
… αφήνουν στο ρυάκι φαναράκι
… έχουν κοινό δάσκαλο
… are spinning wheels of prayer
… even if, “you told them so…”
… έχουν δώσει γέννα
… don’t give a damn about the cat
… may go
… απομένουν να τους γυρίσεις σπίτι
… call it ‘brumation’
… use the blanket just to blend in
… θρέφουν δαίμονα
… δρέπουν άγγελο
… and vice versa
… είναι δάκτυλοι λερωμένης κιμωλίας
… are about moving parts
… σε δεντρί ξερό
… σε βρεγμένο χώμα
… δεν έχουν τι ευγενικά να πουν
… their body wants them out
… είναι έτοιμοι για ανακωχή
… αποθηκεύουν την μνήμη σε χάρτινα σχήματα
… become their own device
… so does youth
… so does faith
… εγκαταλείπουν πόστο;
… γεννήθηκαν γι’ αυτό
… δεν σ’ απαρνιούνται
… φορούν τρύπιο βρακί
… και το ρόδο με το στιγματισμένο δάκτυλο
… και η παλάμη με το πληγωμένο αγκάθι
… and loosing, is a game
… speak from their point of you
… λύνουν καθέτως
… γράφουν συνταγές
… κάνουν γράμματα γιατρού
… εσχάτως συγκινούνται με ταινίες
… didn’t tell you that the stars are yours
… didn’t mean it
… αποκοιμιούνται το αναστάσιμο βράδυ
… αγενώς δικαίως αντιπαραβαλλόμενοι
… έωλοι στο ύψος του βορεινού πύργου
… και το κοτσύφι την πέμπτη ώρα του μεγάλου σκύλου
… μονολογούν
… πόσο θα ξαναδούν κωλοφωτιές τ’ Απρίλη
… burst up into the night a billion fireflies
… γελούν αντίρρυθμα
… και πόρτες που ενοχλούν σχεδόν κλειστές
… do a suitable job
… haven’t aged aday
… trust they have
… αναζητούν το τρύπιο βότσαλο
… με τον Βετελγόζη
… στα μάτια του σκότους
… because of night
… παίζουν πρώτοι με τα μαύρα
… παίζουν δεύτεροι με τα λευκά
… και το άεργο καρφί του τοίχου
… με το πορτραίτο τους στην αποθήκη
… γράφουν μαντινάδες
… use your illusion
… με τα φώτα των δρόμων
… είναι αναγνωρίσιμοι
… σε ομηρικό αμμόλοφο
… και η δοτική του χρόνου
… προσδιορίζουν με ακρίβεια την αιωνιότητα
… στην άκρη του χειμερινού τριγώνου
… με τον Νέο στο κανό
… με την απόχη για πεταλούδες
… στην συγκερασμένη κλίμακα
… γυρεύουν στα μακάμια
… στον μόχθο της μέλισσας
… πεθαίνουν να τσιμπούν
… και οι προπαροξύτονοι
… στ’ αταξινόμητα
… με την λήξη της κανονικής διάρκειας
… είναι βέβαιοι ότι ξεχνούν κάποιον
… στην γης αυτήν που την πατούμε
… με τεντωμένα δάκτυλα στο άπειρο που αντιχάη
… χορεύουν όταν οι καμπάνες κρούονται

εκείνοι που αγρυπνούν…
… και πολλά φοβούνται και δεσμώτες ήσαν και παντού ελπίζουν