Οδυσσεύς | Ulysses


Ανάμεσα αβρές πλαγιές ανοίγονται, μπρoς από
  λευκές κορφές διπλών κυμάτων. το σώμα αναπλέει
  στον αφρό. Οίνος πλατύκαρπος τάραξε τον ύπνο
  του αδελφού. Ποιος είν’ ο άνδρας Ποσειδών; Ποια
  βαστάει το κλειδί της πηγαίας σου λαχτάρας και το
  χρησιμοποιεί; Ποια σηκώνεται οργή να τον τραβήξει
  μέσα η γη και γδέρνει την ακτή με νύχια κύματα;
  Τη θάλασσα μετριέται ο Οδυσσεύς. Είκοσι φορές
  η τόλμη του δεν θα ‘φτανε ν’ ανοίξει βήμα ο εκλεκτός
  Παλλάδος. Ω Ζευ! Αδύναμε πατέρα των θεών.

Gentle slopes are rising in between of double wave’s
  white picks. A body floats on lather upwards the sun. Flat
  grape vine wine upsets our brother’s deep blue sleep.
  Neptune... Who is that man, using a key to your deepest
  lust? Raising Earth’s fury to seal him inside and the sea
  skins the coasts with nails waves? Ulysses stands up to
  the sea! But even 20 times braver wouldn’t be enough
  for Athena’s chosen one, to meet the challenge.
  Oh Zeus! Weak father of gods.