Εκείνοι που αγρυπνούν … (s03)

(s03 080920-070921)

… υπνοβατούν την μέρα
… ακολουθούν το φάντασμα
… κυνηγάνε το φεγγάρι
… με τον ασυρματιστή
… στέκουν έναντι εαυτοίς
… και γιουχάρουν
… και φουμάρουν
… στην μήτρα του πελάγου
… με σβηστό καντήλι
… και οι ιππόκαμποι
… με σμαραγδένιο στέρνο
… τρέφονται στα σκοτεινά λουλούδια
… φέρουν τον τύπο της φλόγας
… καίγουν να έλκονται
… when the sun comes up
… ξεθωριάζουν
… αυτομολούν
… cant’ do Santa
… με ανοιχτό παράθυρο
… στο φρύδι του κυκλώνα
… αλληλοακυρώνονται
… με πρόσθεση ή με αφαίρεση
… με την υπερβολή
… έχουν σπάσει το φράγμα της απόρριψης
… διαψεύδουν την ψευδαίσθηση
… ορίζονται με δεκαπεντασύλλαβο
… ακούν νυχτοπεταλούδες
… αν τους επισκέπτεσαι
… δεν είναι σπίτι
… έχουν χάσει το τραίνο
… πάνε πεζή
… ακουμπούν με το καμένο μάγουλο
… και αν καθεύδουν
… tell the same story over and over
… χωρίς να εννοούν
… μετρούν αντίστροφα
… στα ρώσικα
… με το βρώμικο το πανί
… καθαρίζουν καλλίτερα
… ασχολούνται με ποιήματα
… αν είναι κυνικοί
… δεν λεν την ίδια σκέψη τρείς φορές
… are aware of solar flares
… αν ξεχαστούν
… να τους δώσεις μια να σπάσουν
… στο κλεινόν άστυ
… θα εμφανιστούν
… κάπου κεντρικά
… γιατί θυμούνται επαιτείους
… στην άκρη του κρεβατιού
… called Νot Now
… some lucky day
… διακοσμούνται με αρχαία τάματα
… της παράλου αφικομένης νυκτός
… and mind, are a state
… χρειάζονται επιφάνεια
… χρειάζονται φως
… έχουν δύο βέργες να ρυθμίσουν
… εικοσάρικο να το βρεις στο δρόμο
… play against the house
… keep change
… μετά απ’ αυτό που έπεται
… witness the king’s succession
… σ’ ερήμους δημοσίους χώρους
… don’t mind the gap between the train and the platform
… σε βάρκα
… με σημαία μεγαλύτερη από τη βάρκα
… διδάσκονται απ’ τον σκύλο
… μεταξύ δυο, είν’ ο τελευταίος
… if they’re committed in
… να επιτύχουν τον τρόπο που δεν υπάρχει άλλος
… ride the boat along with the bike
… άμα παζαρέψουν θα πληρώσουν περισσότερα
… record a snapshot
… and History
… record what they’re told to
… τα πρωινά παίζουν μονάχοι
… τα απογεύματα ψάχνουν συμπάθεια
… by the Knight
… are killed by the Bishop
… ανακαλύπτουν Αμερική
… είναι εκεί από πάντα
… γρήγορα ξεχνούν
… και οι συγκάτοικοι Δαίμονες
… με πνοή σβησμένου φάρου
… περιφέρουν τυφλό το βλέμμα
… κι ο γύπας με το κυάλι
… ήσαν και λαθρέμποροι
… στην στιγμιαία αποστροφή
… με το Άστρο να μεταβαίνει από την αιωνιότητα στο άπειρο
… ωοτοκούν
… τοκοφορούν
… με τέτοιο φύλλο
… πώς να βγάλουν τα λεφτά τους
… ανήκουν στην φωνή
… βλέπουν πως τα ουσιαστικά είναι ουδέτερα
… και το λένε με βαρύτερο μάλιστα
… θέλουν να πάει στα πέναλτυζ
… πάσχουν σχετικότητα
… χιόνιζαν με τις λεύκες
… είχαν ευωδιά
… σε άβατον
… σε άνυδρον
… με προσευχές προφάσεις
… περιμένουν ακ0μα
… κι αυτοί που τους θυμούνται
… αγκαλιάζονται με το Άστρο
… όταν επιτρέπεται να βλέπουν
… με τα μάτια με τα δάκρυα
… για να παρκάρουν
… εν μέσω συμπληγάδων
… σκάνε έτσι τελικά στο τακτοποιημένο
… are just the pilots
… εκτίθενται
… σε επαιτιακές εκδηλώσεις
… με ζώντες συντρόφους
… με φωτογραφίες πεσόντων
… δεν θέλουν να νυκτώνει
… μεμιααπτιςσχεσειςπουδενξερεις
… return as extraterrestrial
… στα βαμβακερά ανεμίζοντα χωρίσματα των ταρατσών
… στην τύχη
… ατυχώς
… με το αζιμούθιο βρίσκουν το αζημίωτο
… σε βότσαλα αφροσταλάκτιτα
… in pierced white embarrassment
… με παροπλισμένο τόξο
… παίρνουν την εμπορική πτήση για σελήνη
… και η βαρύτης επιμένουν
… γεννούνε πέτρινα μωρά
… στις στεφάνες των ορέων
… μνηστήρες Πηνελόπης
… ιχθύος μάτι
… στυλιστικώς
… ταιριάζουν σε βασίλισσες κηφήνων
… σε απάγκιο ερυθράς θαλάσσης
… βασιλιά δεν ξεχωρίσαν
… στα όριά μας.
.. στα οριζόντιά μας

εκείνοι που αγρυπνούν…
… μέγιστοι, … απειροελάχιστοι

Catch up now Jane

  • catch up now Jane join me join clap your fingers  come on
  • stop making fun of me look at my fingers see?
  • rings they are binned are your fingers binned by joined rings?
  • I don’t believe they’re joined I just can’t clap then
  • you mean them can’t clap them
  • oh, you’re smart you must know what I mean
  • standing inseparable like the one with the all

are you two ready 2 love ready 4 what’s 4 would you conquer love for evil would you do it all evil what would you be willing 2 then do 4 love is then love due 2 be evil is then evil underestimated love?

would a mother exchange another child’s life 4 her own child’s life?

«Τώρα με το ένα΄ρε θα σου πάρω καναπέ»


NRA (National Recovery Act = Πράξη Εθνικής Αποκατάστασης ) ήταν οργανισμός της αμερικανικής κυβέρνησης,  που έχει ιδρυθεί από τον Πρόεδρο Franklin D. Roosevelt, με στόχο να τονωθεί η ανάκαμψη των επιχειρήσεων μέσα από μια σειρά κωδικών «δίκαιου εμπορίου» κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης,  αλλά περιελάμβανε και  επιδόματα στους μετανάστες για οικοσκευή. (πηγή ερευνητής-μελετητής Σπύρος Παπαϊωάννου).

Στο Σικάγο το ’35 το ωρομίσθιο ήταν 100 δρχ
(εκτέλεση Δούσα Σικάγο ’35 https://youtu.be/3mvDQKKfmUE ).


Στην Ελλάδα (Αθήνα) της εποχής (που ο Π. Τούντας έγραψε το άσμα), 100 δρχ ήταν το ημερομίσθιο
(εκτέλεση Ρούκουνα Αθήνα ’32 https://youtu.be/mIBIZ4_QsGw ).

Tags: επιδόματα, η φτώχια θέλει καλοπέραση, για πάντα Ελλάδα, κάποτε θα γίνουμε Αμερική.

Λόγος για την δημοσίευση: στο πρώτο έτος (’94) είχα αναλάβει να κάνω εργασία στην εγκληματολογία του Β. Καρύδη με θέμα Ρεμπέτικο-Εγκληματολογία.

Ουδέποτε την έκανα .

Μέχρι να σβήσει ο Ήλιος .

Δήμος και Διάκος

Εδώ στην μάχη έπεσα
τα άρματά μου χάμου
πάρτε τα παλληκάρια μου
να βρουν σε άλλον χέρια

πάρτε το καρυοφίλλι μου την ένδοξη Παγώνα
πάρτε την παλληκάρια μου να μην τη βρεί τ’ αγιάζι

και η μπαρούτη νοτιστεί
και μαραθεί η χαρτούτσα

βρείτε και το θρεπάνι μου το παλιογιαταγάνι
που το’χε κι πατέρας μου
κι εθέριζε κι εδρέπα

και να το πάρει από εσάς το νιο παπαδοπαίδι
να κουβαλήσει παστρικά τον ένδοξον Αγώνα

Passengers

We have forged a bond and move along
into expanding vacuum
as our predecessors did towards
the vast happy emptiness
towards the vast empty happiness

an alter ego soon to be rəˈlēvd

a mindful blast is watching over us
a treacherous mischief
is pulling our strings and our thoughts
are sleepy babies with belly ache

and distant future pathogen

thunderous our path will be
amongst stars

we belong  

Νύκτα Γάτα

Έκτοτε, ενός Απογεύματος, που από την Πόρτα πρώτα έκανε το Βήμα η Γάτα, για το Έξω Κρύο, εκείνο που ο Φλεβάρης απρόθυμα ανταλλάσσει με Αλκυονίδες Ημέρες, η Γάτα βγήκε πρώτη στο Κρύο κι αφού δοκίμασε το Μάρμαρο και μύρισε τα Απομνημονεύματα αλλοτινών Φλεβαριδών, χύμηξε στο κυνήγι του πρώτου Τζίτζικα Φαντάσματος, που από το Όνειρό της πέταξε.

Αγέρι και Βοριάς εσκόρπιζε τα Γένια του Χιονιά, οι Έγνοιες μου πααίναν μια-μιά, οξύθυμα, πότε-ποτέ, νοσταλγικά, ήρεμα στο Χορτάρι, άλλοτε-αλλού απότομα σ’ Ευθεία Αντίδραση με την μεταμορφωμένη σε Μαύρη Γάτα Απόφασή μου.

Μεταμορφωμένη σε Γάτα η Νύκτα από την Ημέρα κρύβεται στο χιονισμένο άσπρο-μαύρο Αστικό Σύστημα, ωσάν Σκιά εντυπώνεται εύκολα, τώρα δα, τρυπώνει κάτω από το Σταθμευμένο Όχημα, πριν αποκοιμιόταν μέσα στην Μηχανή, δεν λέω, πάλι καλά, έχω εγώ το Πυρωμένο Κούτσουρο και Τοίχο με Παράθυρο, πράγμα μάλλον θετικό ή έστω απρόσημο.

Δάνεισα σκέπτομαι στην Κόρη μου τις Στρατιωτικές μου Κάλτσες, θα επιστρέψει με μιαν Αφράτη Χιονομπάλα τον Χιονάνθρωπο Άωτον να στήσει, με Μύτη, Χέρια και απ’ όλα, στο χιονισμένο Αστικό Σύστημα ενδιαμέσως να εντυπώνεται απρόσημα, να κρύβεται από την Ημέρα.

Λ Τομή Ανήριθμον Γέλασμα





Λάμδα


-Ξέρεις αλήθεια;

Ανταμώνεται ασκητικά σε άγρυπνα σκυφτά γραφεία και σε αυτοσχέδια συγγραφτεία.

Ασώματη περιφέρεται στο δωμάτιο με έγνοια τακτοποιεί την κούπα τα μολύβια σβήνει την λάμπα

σαν αποκαμωμένος ηττηθώ με πρόσωπο ριγμένο σε κόλλες λευκές σε κόλλες σημαδεμένες με ονόματα ανέμων κι άστοχους δείκτες πεισμόνων πυξίδων,

αφήνει την ποδιά στο πάτωμα με θρόισμα μου χαϊδεύει την κεφαλή και αναπαύεται

ξαπλωμένη σε επάγρυπνο ανάκλιντρο ύπνο με το σώμα αμελώς καλυμμένο με φυτικό αραιώς υφασμένο διάφανο ρούχο

πώς συνεργάζεται καλά με τις πτυχώσεις αύρας φθινοπωρινής και δροσερά ανέσπερα απογεύματα διεγείρει

τις ορατές αντανακλαστικές αισθήσεις ξένα από πόθο ή βούληση, υπερρεαλισμό ενύπνιο

μέσα στα καθ’ ημέραν η διψασμένη στυλωμένη στο παράθυρο ορτανσία φανερώνει

αυτό που παραμελώ μένει σ’ όλα ντροπαλό συνεσταλμένο στο μεταίχμιο του υποσυνείδητου και του ασυνειδήτου στο σκαλί του γλάρου

σε βράχο γκρεμού και πάνω αιωρούμαι από πορφυρή υπναλέα άβυσσο, κει που εκτινάσσονται αόριστοι δαίμονες, συχνότερα τώρα φιλικοί παρά στα παιδικά τα χρόνια.

-Ξέρεις αλήθεια;

Δώρα φέρων ικέτης της ευμενείας σου αρπάζω ανταγωνιστικά τα βλέμματα της συμπαθούς ηγεμονίας που αυτάρεσκα διαμοίραζες στον όχλο που σ’ επευφημούσε απρόσωπα

αν και δεν μου τό’χα για την επαιτεία ‘γώ που από ψηλή κατά πως μου ‘μαθαν γενιά κρατώ και δε μου πρέπει ελεημοσύνη.

Τίποτα για κόλακες δε είπανε.

Χιμάμε αλληλοσπαρασσόμενοι, σε αγώνισμα αρένας, καθένας με το κρίμα του και κρίσιμο παραλογισμό θεατές και μονομάχοι ηττημένοι στις κλίμακες κερκίδων τσαλαπατημένα άνθη και

αντίδωρα μετά το πέρας του αντιλογισμού παρελαύνουμε χαμηλωμένο κεφάλι κι αυτιά και σηκωμένα απ’ τους κυνόδοντες και πάνω χείλη κάτι κι εμείς άγριοι σκύλοι

τάχα φοβούμαστε από συμφέρον μπρος στ’ αλητόπαιδα με τις σφεντόνες όμως πίσω απ’ τα μάτια μας το δράμα εσυνετελέσθη.

-Ξέρεις;

Χαϊδευτικά τα κτητικά των αλληλόχρεων εραστών που καταθέτουν σε ακρογιάλι των Κυθήρων μένουν κοχύλια και τα ανταλλάσει η Θάλασσα συχνά συντροφικά με τις ξηρές φευγάτες σκέψεις των Kαβείρων

Να, τώρα ανεμοσάρωμα της χαραυγής περιμαζεύει ό,τι εωλώς απέμεινε από την νυχτερινή υπνοβασία

αλήθεια που είναι αδιαίρετη

από την εποχή του ουρανού
εν’ αϊτός από την
θάλασσα της αρετής ένα
κοράλλι από την ερημιά της
γαίας εν αμάλγαμα του
Προδρόμου ένα διαμάντι

άνθρακας ασύμμετρο μπορεί
αν η ενσυναίσθηση εκλείψει να
παραστεί απόλυτη ανάγκη εν
αντίκρισμα επιτύμβιας πλάνης

απολωλότες

όσοι έχουνε την ταραχή
του αντιλόγου χάρη
κι όπου στον ύπνο τους γροικούν
τ’ απάλευτο λιοντάρι

Μέρες απρόθυμες

(Πρότασις)

Μέρες απρόθυμες
στης Άνοιξης το φως
Σε προφυλάσσουν
από κάποιο μυστικό
Και συσκοτίζουν
ένα ένστικτο κακό
η ώρα ήγγικεν,
κοντεύει ο καιρός

Εσύ θ’ αφήσεις
ανοιχτή μια χαραμάδα
για το σκοτάδι
μήπως και διαρραγεί
κι άμα μπορέσει κι
επουλώσει η πληγή
να ‘ρθει της Κρίσεως
η μέρα η αποφράδα

Ωστόσο στέκεις αφανής
σ’ αυτό το τείχος
Ανοίγεις τρύπες
μα δεν θέλεις να εξέλθεις
Φωνάζεις μνήμες
απ’ τις άλυτες που στέργεις
Βουτάς στ’ απόνερα,
στη θάλασσα, στο κήτος

Μες στον πεζόδρομο
κοιμάται η όρεξή μου
σ’ ένα σημείο που (συχνά)
κοντοσταθήκαμε
Μας γυροέφερε μια
λέξη που δεν είπαμε
και που κρατάει σκοτεινή
την άνοιξή μου

Μια Κυριακή απρόθυμη,
κοντή γιορτή
Θ’ αποκαλύψει κάποιο
μυστικό κρυμμένο
Κι εγώ στο σώμα σου
κοιτώ και απομένω
τρύπα στο τείχος,
στο παράθυρο ρωγμή

(Αντιπρότασις)

Ήμουνα πρόθυμος
να σου φανερωθώ
να κοινωνήσω
να κινήσω και να ‘ρθώ
να μεταλάβω
το κοινό μας μυστικό
αλλά με σκότισεν,
προαίσθημα κακό

Και στα μισά της
διαδρομής έκανα πίσω
και συλλογιόμουν
αν θα σε ξαναβρώ
κι άμα θα πιω ξανά
απ’ το χέρι σου νερό
κι αν θα μπορούσα ‘γώ
ποτέ μου να σε μισήσω

Ποτέ βρεθήκαμε μαζί
στην άδεια πόλη
την πρώτη μέρα
του επτάψυχου Απρίλη
σ’ έρημους δρόμους
κι αντηχούν τα βήματα μας
ανυποψίαστος,
ανήσυχος κι αδάμας

Απ’ το παράθυρο
κοιτώ την άγρια μπόρα
ο ταχυδρόμος βιαστικά
με προσπερνάει
βροχή επίμονα το
τζάμι μου κτυπάει
κείνο το γράμμα σου που να
πηγαίνει τώρα

Σήμερα είναι κάποιου νου
Αγιού επέτειος
και αφυπνίστηκα με
κωδωνοκρουσίες,
στον ύπνο έβλεπα
πως αυτοεξορίστηκα,
ήμουνα λέει
ο μοναχικός υπαίτιος

Τούτο ‘δώ (Αντιπρότασις) δεν είναι ακριβώς “Σπουδή σε ποίημα”, δηλαδή δεν είναι ελεύθερη (ως ανεξέλεγκτη) νοηματική απόδοση ξενόγλωσσου ποιήματος. Είναι, ας το πούμε, “συνομιλία” με το ποίημα της Έφης Μουγκαράκη (Πρότασις) (το παραθέτω με την άδειά της) – που είχα ποτέ μελοποιήσει – τηρώντας μέτρημα, τονισμό και στίξη.

Εκείνοι που αγρυπνούν … (s02)

(Χρονικό ανυποστάτου ύπνου
απαντήσεις οιονεί συνεντεύξεως
s02)

… θα σε κοιτάξουνε για πάντα
… φέρουν αντικειμενικό το βάρος αποδείξεως
… ομολογούν
… φιλολογούν
… έχουν αντώνυμα
… διακρίνουν τις μορφές στο μωσαϊκό
… είναι μεσάζοντες
… αποταμιεύουν για το ταξίδι που λέγαμε
… get destroyed by the light
… would baptize on a Thursday’s eve
… είναι μια φωτογραφία κάπου
… και το ξύλινο άλογο που τρέχει
… έχουν λάβει το μόνο δάνειο
… είναι παρθένοι
… αφήνουν στο ρυάκι φαναράκι
… έχουν κοινό δάσκαλο
… are spinning wheels of prayer
… even if, “you told them so…”
… έχουν δώσει γέννα
… don’t give a damn about the cat
… may go
… απομένουν να τους γυρίσεις σπίτι
… call it ‘brumation’
… use the blanket just to blend in
… θρέφουν δαίμονα
… δρέπουν άγγελο
… and vice versa
… είναι δάκτυλοι λερωμένης κιμωλίας
… are about moving parts
… σε δεντρί ξερό
… σε βρεγμένο χώμα
… δεν έχουν τι ευγενικά να πουν
… their body wants them out
… είναι έτοιμοι για ανακωχή
… αποθηκεύουν την μνήμη σε χάρτινα σχήματα
… become their own device
… so does youth
… so does faith
… εγκαταλείπουν πόστο;
… γεννήθηκαν γι’ αυτό
… δεν σ’ απαρνιούνται
… φορούν τρύπιο βρακί
… και το ρόδο με το στιγματισμένο δάκτυλο
… και η παλάμη με το πληγωμένο αγκάθι
… and loosing, is a game
… speak from their point of you
… λύνουν καθέτως
… γράφουν συνταγές
… κάνουν γράμματα γιατρού
… εσχάτως συγκινούνται με ταινίες
… didn’t tell you that the stars are yours
… didn’t mean it
… αποκοιμιούνται το αναστάσιμο βράδυ
… αγενώς δικαίως αντιπαραβαλλόμενοι
… έωλοι στο ύψος του βορεινού πύργου
… και το κοτσύφι την πέμπτη ώρα του μεγάλου σκύλου
… μονολογούν
… πόσο θα ξαναδούν κωλοφωτιές τ’ Απρίλη
… burst up into the night a billion fireflies
… γελούν αντίρρυθμα
… και πόρτες που ενοχλούν σχεδόν κλειστές
… do a suitable job
… haven’t aged aday
… trust they have
… αναζητούν το τρύπιο βότσαλο
… με τον Βετελγόζη
… στα μάτια του σκότους
… because of night
… παίζουν πρώτοι με τα μαύρα
… παίζουν δεύτεροι με τα λευκά
… και το άεργο καρφί του τοίχου
… με το πορτραίτο τους στην αποθήκη
… γράφουν μαντινάδες
… use your illusion
… με τα φώτα των δρόμων
… είναι αναγνωρίσιμοι
… σε ομηρικό αμμόλοφο
… και η δοτική του χρόνου
… προσδιορίζουν με ακρίβεια την αιωνιότητα
… στην άκρη του χειμερινού τριγώνου
… με τον Νέο στο κανό
… με την απόχη για πεταλούδες
… στην συγκερασμένη κλίμακα
… γυρεύουν στα μακάμια
… στον μόχθο της μέλισσας
… πεθαίνουν να τσιμπούν
… και οι προπαροξύτονοι
… στ’ αταξινόμητα
… με την λήξη της κανονικής διάρκειας
… είναι βέβαιοι ότι ξεχνούν κάποιον
… στην γης αυτήν που την πατούμε
… με τεντωμένα δάκτυλα στο άπειρο που αντιχάη
… χορεύουν όταν οι καμπάνες κρούονται

εκείνοι που αγρυπνούν…
… και πολλά φοβούνται και δεσμώτες ήσαν και παντού ελπίζουν

Νάνι μέλι μου

Α.
Ήρθε απόψε στ’ όνειρό μου
βρέφος μέσα σε λυχνάρι
τ’ άφηκα για το ποτάμι
να  το πάρει με τους υιούς σας
νάνι το νερό στο λίκνο
νάνι του ψαριού ο γόνος
νάνι μέλι μου.

Έδωκα του το βυζί μου
Το κουτάβι να δαγκάξει
Ψήφο σάρκινη κι αλάτι
Νάνι του Θεού αγκάλη νάνι
νάνι μέλι μου.

Β.
Έδωκα του το βυζί μου
Το κουτάβι να δαγκάξει
Ψήφο σάρκινη κι αλάτι
Νάνι του Θεού το χάδι
νάνι το νερό στο λίκνο
νάνι του ψαριού αγκάλη
νάνι μέλι μου.

Άλλου τόπος ήλιος φθάσει
Με το γόνα μεσ’ στη λάσπη
Το φεγγάρι πάει να χάση
νάνι του Θεού το χάδι νάνι
νάνι μέλι μου.

Γ.
Άλλου τόπος ήλιος φθάσει
Με το γόνα μεσ’ στη λάσπη
Η καμήλα στο αγώι
μέρα νύχτα βιοπάλη
νάνι του νερού αγκάλη
νάνι του ψαριού ο γόνος
νάνι μέλι μου.

Ήρθε απόψε στ’ όνειρό μου
βρέφος μέσα σε λυχνάρι
τ’ άφηκα για το ποτάμι
νάνι του Θεού το χάδι
νάνι του ψαριού το λίκνο
νάνι μέλι μου.

Σπουδή στο λαϊκό ποίημα Alma attım yuvarlandı